സായന്തനത്തിന്റെ ജാലകവാതിലില്‍,
വാര്‍മഴവില്ലു നിറഞ്ഞനേരം....
ഓര്‍ മ്മയില്‍ തെളിയുന്നുപോയകാലം.....
ആമലര്‍ വാടിയും പൂത്തമരങ്ങളും,
ആമലര്‍ ചൂടിയ പാവമെന്‍ തോഴിയും ,
എനിക്കായ് മീട്ടിയതന്ത്രിതന്നീണവും,
മറക്കില്ല ഞാന്‍ സഖീ നേരിന്റെ നാള്‍ വരെ ....
പ്രിയസഖി എന്തിനോ പ്രണയിച്ചിരുന്നു നാം ,
ജീവിതയാത്രയില്‍ ഓര്‍ മ്മിക്കുവാന്‍ ..
എന്‍സഖി എപ്പൊഴൊ കലഹിച്ചിരുന്നു നാം ,
തീവ്രതയാര്‍ന്നൊരു നൊമ്പരമായ് ..
വിധിയുടെ കൈകളാല്‍ വേര്‍പിരിഞ്ഞെങ്കിലും ,
ആത്മാവില്‍ നിറയുന്നു ദീപ്തസ്നേഹം ......
നിറവാര്‍ന്ന മഞ്ഞിന്‍ കണങ്ങള്‍ പോലെ ,
ശരത് കാല മേഘവിശുദ്ധിപോലെ ......
Copy Right (C) 2010 MaheshCheruthana
Sunday, January 24, 2010
Subscribe to:
Posts (Atom)
